Nu zijn er al veel artikelen over dit onderwerp geschreven, toch wil ik mijn eigen ervaring ook nog vertellen om je te stimuleren voor te lezen aan je kind(eren).

Ik was laatst op een feest, daar was een moeder hoog zwanger en er liep al een dochtertje rond van net 2 jaar. Voor mij is het alweer 10 jaar geleden dat ik hoog zwanger rond liep (jee, wat was ik rond met een 24 kilo zwaarder lichaam zag ik er enorm uit, ha), maar de herinneringen kwamen wel weer naar boven hoe ik met dat kleine meisje van mij begon met plaatjes kijken en al heel snel prentenboeken ging voorlezen, ze kon nog niet eens praten toen ik al begon met voorlezen.

Ik vroeg de hoog zwangere moeder of ze leuke boekjes had om voor te lezen, ze vertelde met dat ze dyslectisch is en niet tot nauwelijks voorleest, dat ze toch veel fouten maakt met voortlezen en daarom ook niet leuk vond . Ik schrok daar wel van omdat ik weet wat het belang van voorlezen voor je kind is.

Ik kan me niet herinneren dat mijn moeder ooit ging voorlezen, dat gezellige moment van voorlezen heb ik niet gekend.
Mijn moeder ging ook nooit samen met mij lezen, op school raakte ik achter en vond lezen niet leuk.
Mijn ouders lazen zelf ook niet veel, ik heb geen voorbeeld gehad om te lezen.
Voor mij is lezen een lange tijd geen leuke bezigheid geweest, het gaf me eerder stress dan dat het me een plezier gaf; en wanneer ik las, het ging langzaam, ik zag andere woorden staan en zag het nut niet in van lezen.
Hierdoor heb ik me een lange tijd onzeker gevoeld wanneer ik iets moest lezen of schrijven. Had moeite met moeilijke woorden en geen gevoel voor taal, had een slecht taalinzicht.

Toen mijn dochter geboren werd en ik de eerst mooie prentenboeken als geboorte cadeau kreeg, begon de liefde voor boeken en voorlezen langzaam te groeien .

Zodra ze kon zitten (of misschien wel eerder) ging ik plaatjes met haar kijken.
Mijn lievelingsboeken zijn die van Christopher Wormell; de dierentrein, naar de kermis, de twee kikkers, Joris en de draak, “Boe!” van Sanne de BakkerBoeken en van de vier windstreken van Christofoor. (http://www.abc-antroposofie.nl is een mooie site waar je veel mooie en betaalbare prentenboeken kunt kopen).

Ik las elke dag voor, elke dag en elke dag vond ik het weer leuk om te doen.
Zodra ze kon lopen gingen we naar de bib, boeken huren en tweede hands en nieuw kopen.
Ik vond het zo leuk om te voor te lezen, samen met haar op bed. Het gaf ons zoveel plezier (en ik moet je bekennen dat ik soms nog steeds voorlees: mama, dat staat er niet….hi en dan kan ik lachen om mezelf), en ons moment voor het slapen gaan. Het versterkte onze band samen, we gingen dan ook even de dag doornemen of over het verhaaltje praten.

Mijn dochter heeft zoveel zelfvertrouwen ontwikkelt, soms komt ze met woorden:” hoe kom je daar nu aan?” “Gelezen in ….”

Zij heeft in haar korte leven meer boeken gelezen dan dat ik dat ik mijn leven heb gedaan en ik ben toch al wel wat jaar op deze aarde.

Dan zegt ze: “mama ken je die schrijven niet?” of “ dit boek zou je ook moeten leze, het is zo leuk!” .

Toen ik op dat feestje was heb ik de hoog zwangere moeder verteld dat haar dochtertje (nu nog) niet merk wanneer ze een keer iets niet goed leest, dat er ook veel prentenboeken bestaan zonder tekst, en dat er ook hele leuke en mooie prenten boeken zijn maar vooral dat het leuk is om voor te lezen, samen met je kind ZIJN, dat het ook goed is voor haar zelfvertrouwen! En dat ze haar kinderen stimuleert om straks zelf het lezen ook leuk te vinden want we blijven toch een voorbeeld voor onze kinderen.

Hoe vaak lees/las jij voor?
Uit welke boeken?

Ik kijk uit naar je reactie zodat ik van jou ook weer kan leren

Veel voorlees plezier

voorlezen1